Nara Kyoto en wijk Gion

21 februari 2019 - Nagawa, Japan

Dag 3

Nara, Kyoto en wijk Gion

Vandaag heeft Thomas effe behoefte aan een dagje thuis dus gaan Sjors en ik met Julia op stap. Ik verbaas me  over het gemak waarmee zij (Thomas ook hoor) de weg weten te vinden overal. We zijn mooi op tijd weg vandaag. Om 9.15 uur lopen we naar de metro. We willen vandaag naar Nara waar we de grootste bronzen boeddha ter wereld gaan bewonderen in een prachtig houten paleis. 

E9B9E975-D088-44D9-9BD8-51121E7BACAA

De boedha is er al sinds 1400.

DD73B693-23B8-478F-B1C9-82AF05EB4957

 De tempel is 300 jaar oud. Er is een grote brand geweest. De tempel is omgeven door een park waar overal hertjes je achterna lopen in de hoop dat je ze hertenkoekjes voert. Ook wij kunnen dat natuurlijk niet laten.

16D740A0-9F0E-499A-9DC6-6DA678BF6D8D

 De herten knabbelen niet alleen aan de koekjes maar ook aan je kleding en spullen. Ze zijn echt overal en ze hebben trek. Julia is hier ook met Rene geweest en zij vertelt dat toen zij er in het weekend waren ze hun neus ophaalden voor de koekjes. Dat is vandaag wel anders.

De zon schijnt en het is een prachtige lentedag. De Boeddha is enorm groot. Prachtig om te zien, we branden kaarsjes voor familie en vrienden. Achterin de tempel bevindt zich een dikke houten zuil met een nauwe doorgang onderin. 

9E983EA7-36CB-41C4-A90D-70E761356914

Als je jezelf daar doorheen weet te werken ga je voortaan verlicht door het leven. 

65EA753F-D79C-47CF-9705-F09EC8C6402B

Julia past erdoorheen, 

09164495-427D-4AAD-9416-2C6D91C9FABF

Sjors past erdoorheen, ik blijf tot grote hilariiteit van een grote groep toeschouwers en Sjors en Julia steken. Desalnietemin hebben we ontzettend veel plezier. Ik koop een boeddha pols rozenkrans en amuletten voor een goede gezondheid en een lang leven. Eentje is er voor Martien.

We lopen nog even door een museum met mooie oude religieuze beelden maar er is geen Engelse aanduiding. Jammer maar helaas. We hebben besloten dat we verder reizen naar Kyoto. Julia weet daar nog een leuke markt met aparte winkeltjes. Apart zijn ze zeker. We storten ons op de bijzondere kleding en doen goede zaken. Tax free... de bon wordt voorzien van een stempel in ons paspoort geplakt. We moeten dat bij de terugreis op het vliegveld laten zien aan de douane.


 

We willen ook nog graag naar de wijk Gion in Kyoto. Dat is de wijk waar we Geisha’s kunnen tegenkomen en tot onze vreugde zien we vrijwel direct een oudere geisha die afgezet wordt. Ze heeft niet zo ‘n wit gezicht als de twee jongere geisha’s die we later zien lopen. Aangezien we hebben gehoord dat het onbeleefd is om geisha’s te fotograferen laten we dat achterwege. We lopen door Gion in het donker, waar een magisch sfeertje hangt, met overal brandende lampions aan de gevels. De halve gordijntjes voor de entree gangetjes naar restaurants. De huizen zijn veelal authentiek van hout.  Uitermate bijzonder om dit te kunnen aanschouwen. Helaas hebben we niet veel tijd omdat we het niet op de laatste trein terug naar Osaka aan willen laten komen. Zodoende kunnen we niet in Gion eten.


 

Dag 4 reisdag van Osaka naar Nagano.

Vandaag verkassen we van Osaka naar Nagano in de Japanse bergen. Het regent dus het is niet erg om de vijf uur die we moeten reizen door te komen. Als we in de trein (jawel een shinkansen) zitten blijkt dat we de chocolade van Tony Chocolony in het huisje hebben laten liggen. Thomas staat erop deze op te halen en reist ervoor terug. We wachten op hem in de wachtkamer van het overstapstation. Daardoor zijn we laat in Nagano. We bestellen Julia’s favoriete pizza’s bij de Domino’s van Nagano. Hoezo Japans eten...


 

Dag 5 Yukodai monkey park

Ik heb mijn wekker gezet om 7.30 uur. Als hij afgaat, zegt Julia die naast mij ligt,  mama wil je de wekker uitdoen? Ik wil graag nog wat langer slapen. Ik doe dat braaf natuurlijk, mijn dochter’s wil is wet.  Om 11.00 maakt ze mij wakker. Sjors heeft stil liggen wachten en is verbaasd als hij hoort dat ik eerder op had willen staan. Julia zegt helemaal niet te weten dat ze mij gevraagd heeft de wekker uit te zetten. Betere afspraken maken voortaan dus. We ontbijten rustig en besluiten naar het park waar de sneeuwaapjes te zien zijn te gaan. Thomas heeft nog bankzaken af te handelen. Hij gaat niet mee.

Het is even zoeken op het station voor we de juiste bus naar snow-monkey park gevonden hebben. De busreis is erg mooi. Overal zien we boomgaarden, akkertjes en we rijden in het dal, we zijn omgeven door de Japanse Alpen.  Prachtige wolkendekens stromen het dal in. We zien stoompluimpjes opstijgen van de bergen. 14.45 komen we aan in het bergdorpje vanwaar we nog een heel eind moeten lopen naar het park. We zijn vergeten vooraf te bekijken hoe laat het park sluit. Dat blijkt om 16.00 uur te zijn. Het vrouwtje bij het busstation zegt dat we maar heel hard moeten rennen als we de aapjes nog willen zien. Dat is niet erg handig bergopwaarts als je nog een eind moet lopen dus we gaan maar niet meer naar de sneeuwaapjes vandaag. We besluiten op zoek te gaan naar een Onsen (een heet water bad) om lekker warm te worden. We hebben van het vrouwtje bij het busstation een kaartje gekregen. De eerste Onsen is dicht, op zoek naar een andere zodoende. Die blijkt ook gesloten te zijn maar goed ook want je mag er niet met badkleding in en dat willen Sjors en Julia niet. Ondertussen heeft Sjors al menig keer te kennen gegeven dat hij erg nodig moet plassen. Wij plagen hem een beetje want er ligt overal sneeuw. Hij durft eigenlijk niet zo goed maar ja de nood wordt steeds dringender. Nergens een cafeetje o.i.d. te bekennen. Toch maar een stil plekje opgezocht. Als hij klaar is vertellen we hem dat ze niet voor niks bij de douane een foto van hem hebben gemaakt. Hij schrikt een beetje maar weet ook dat we hem plagen. We hebben ontzettend veel plezier met elkaar. Gelukkig hebben we eten en drinken ingeslagen voor we vertrokken. Daar zijn we nu wel blij mee. We begrijpen nu ook waarom ze warme koffie in blikjes automaten verkopen in Japan. Overigens genieten we volop van het dorpje en de mooie bergen om ons heen. We hebben uiteindelijk fijn in de frisse berglucht gewandeld. Zo hebben we toch weer een fijne dag. We lopen terug naar de bus die ons naar Nagano brengt.

Thomas wacht ons thuis op. Ik heb hoofdpijn en ga vroeg liggen. De kinderen gaan met zijn drieen naar een pizzeria en brengen daarna instant seafoodnoodles voor mij mee. Dat smaakt ook uitstekend, het doet mij goed.

Foto’s

2 Reacties

  1. Michel:
    21 februari 2019
    Weer bedankt voor een bijna 'cinematografisch' verhaal Miriam . In combinatie met de foto's zie je jullie bewegend voorbij komen. Erg fijn.
    Wat een mooie | leuke | interessante dingen hebben jullie al gezien. Dan nog maar op de helft.

    Overbodig om te zeggen dat jullie moeten blijven genieten, dat doe je toch wel.
    Veel plezier en goede komende dagen. Verheug mij op het volgende verslag.

    Groeten, Michel
  2. Anja:
    22 februari 2019
    Prachtig om te lezen en mooie beelden! Veel liefs voor jullie en geniet van Tokyo! Xxx Anja